ιστορίες του δρόμου...

  Δεν ήθελα να διασχίσω την Ελλάδα με αυτοκίνητο..’Ως τους Αμπελόκηπους ήθελα να φτάσω..Κοντά είναι..Είχα κάτι ρημαδοδουλειές..Οπότε ένα όμορφο πρωινό Τρίτης,αρχίζω την αποστολή μου.Παίρνω το αμάξι,παίρνω και προμήθειες.. (καφέ,νερό,ηρεμιστικά..)’Ως τα μισά της οδού Λένορμαν,πάμε καλά.Μισά και ένα μέτρο της Λένορμαν..νόμισα ότι εντός ολίγου θα χτυπήσει την Αθήνα μετεωρίτης..Εξ’ου και όλοι πήραν τα αμάξια τους,να φύγουν..Δεν κουνιόταν τίποτα!!Και εκεί είναι που σιγουρεύεσαι ότι η σχιζοφρένεια είναι πάντα ένα βήμα μπροστά σου!!Παρεμπιπτόντως,έκανε ζέστη,οπότε τα παράθυρα των αμαξιών ήταν ανοιχτά.Είχα την ατυχία,δίπλα μου να είναι κολλημένος ένας ταξιτζής..Ο δε ταξιτζής,μη θέλοντας να κάνει τη διάφορα,είχε στη διαπασών σταθμό με αθλητικά.Εκείνη τη στιγμή, ταρακουνιόνταν τα ερτζιανά από έξαλλο οπαδό που ωρυόταν επειδή αδίκησαν την ομάδα του..Αφού στην αρχή,νόμιζα ότι κάποιος από το δίπλα αμάξι βρίζει εμένα..’Ηθελα να υπερασπιστώ τα δίκαια των αυτιών μου,άλλα όταν κατάλαβα ότι ο ταξιτζής μεταμορφωνόταν σε ωρυόμενο Νο2,ένεκα η ομάδα.. λούφαξα..Δεν θα μου άρεσε να έχω το ένα μάτι βουλωμένο και χαραγμένη στο κούτελο τη λέξη : «ΘΡΥΛΟΣ»!Καμμιά δεκαριά αμάξια,μπροστά από το δικό μου,υπήρχε τροχονόμος..Τον κοιτούσαμε όλοι μέσα στα μάτια!Αν μπορούσε κάποιος να βγει από το αμάξι του και να τον λαδώσει..για να μας αφήσει να περάσουμε,θα το έκανε!Και τότε όλο το σύμπαν έδειξε να συνωμοτεί υπέρ μας..Ο τροχονόμος σήκωσε το χέρι του, συμβολίζοντας την ¨Απελευθέρωση¨!!‘Ολοι,με κινήσεις αστραπή, βάλαμε πρώτη και ήμασταν σε ετοιμότητα!!Τα δυο πρώτα αυτοκίνητε πέρασαν νικηφόρα στον απέναντι δρόμο!Κι ύστερα το άπαν σύμπαν αποφάσισε ότι πριν γελούσε περισσότερο... Μια καλή γιαγιούλα θέλησε να περάσει το δρόμο..Από αυτές τις γιαγιάδες που περνούν αμέριμνα του δρόμους..λες και βρίσκονται στο λιβάδι του χωριού..οι οποίες όταν φτάσουν στη μέση ακριβώς.. παθαίνουν έναν μίνι αποπροσανατολισμό και δε εντοπίζουν αν πρέπει να πάνε μπροστά ή πίσω!!Οπότε μένουν και κοιτούν! Αφού άρχισαν τα βγαίνουν τα πρώτα χέρια (σε ανοιχτή παλάμη) και λίγο πριν αρχίσουν να ακούγονται τα πρώτα γαλλικά..ο τροχονόμος με 2 δρασκελισμούς,την απομάκρυνε σε ουδέτερο έδαφος! Στο πεζοδρόμιο που δεν κινδύνευε κανείς...Ζήτω το Μετρό!!!